ARAŞTIRMA YAPMA: NOTLAR 1
ÖDEV/ ARAŞTIRMA/ SEMİNER YAZMA ÜZERİNE KISA NOTLAR
Herhangi bir araştırmanın yapılması zahmetli ve önemli bir iştir. Yapılan araştırmanın bilimsel dil ve yönteme uygun biçimde raporlanması (yazılması) ise araştırma kadar önemlidir. Bir araştırmada öz ve biçim birlikte değerlendirilmelidir.
Araştırmacı öncelikle zamanla yarışmaktadır. Bu nedenle her işi ve her aşamayı doğru yapmalı, gereksiz zaman harcamamalıdır. Diğer deyişle zamanı etkin kullanmalıdır.
Araştırmacının araştırma yaparken dikkat etmesi gereken noktalardan biri de asla kendi belleğine güvenmemesi gerektiğidir. “İnsan aklı unutmaya mahkûmdur” sözünden hareketle, sonraya bırakılan/ kayda alınmayan/ ilgili yere not edilmeyen bilgiler, sonra kullanılması gerektiği durumda anımsanmayabilir. Bu nedenle gerekli her bilgi mutlaka en başta ilgili yere kaydedilmelidir.
Genel kabul görmüş biçimi ile bir araştırmanın nasıl yapılacağı, nasıl raporlanacağı (yazılacağı) aşama aşama izlenecek bir yolculuktur!
1. KONU BELİRLEME
Bir araştırmada “konu” üç biçimde belirlenir:
- Konu “bir kurum” tarafından belirlenir. Araştırmacı bu konuya talip olur ve araştırmak ister.
- Konu araştırmacıya “iş” olarak verilir. Araştırmacı işi gereği bu konuyu araştırır.
- Konuyu araştırmacı “kendisi” bulur. Kendisi bu konuyu araştırmak ister.
Her üç durumda da konu, araştırmacının ilgi, çaba ve becerisi ile biçimlenecektir.
2. KONU SINIRLAMA
Her konunun mutlaka sınırlandırılması ve daraltılması gerekir. Hiçbir araştırma, sınırları çizilmemiş biçimde incelenemez. Araştırmacı, öncelikle konuyu genel hatları ile araştırır. Bu bir “ön araştırma”dır. Bazı ana kaynaklardan, internet olanaklarından ve konuya ilişkin çalışmalardan (hepsini hemen Kaynakça’ya ekler) kendi araştırdığı konu hakkında bilgiler edinir. Edindiği ilk bilgiler doğrultusunda kendince araştıracağı konuyu netleştirir. Konunun veriliş biçimine göre ya da kendi bakışına uygun biçimde konuyu sınırlandırır. Konuya bir çerçeve çizer ve bu çerçeve içinde hareket eder. Asıl araştırma bu sınırlamadan sonra başlar.
3. ARAŞTIRMA/ NOT ALMA
Araştırmacı, internet/ kitaplar/ makaleler/ ansiklopediler gibi kaynakları inceler. Konuya ilişkin bulduğu kaynakları incelediği gibi, bu çalışmaların Kaynakça’sını da tarar ve orada konuya ilişkin yeni kaynaklar bulur. (Hepsini hemen Kaynakça’ya ekler). İlgilendiği konunun bütünü ya da bazı kısımları konusunda gerekli notları alır. Bu notları ilgili kaynaktan doğrudan “aynen” aldığı gibi, kendi cümleleri ile özetleyerek de alabilir.
İster el yazısı ile ister bilgisayarda yazarak not alınmasında, daima nereden not alındığı belirtilmelidir. Basılı kaynak kullanıldığında, bu kaynağa yeniden ulaşım yerinin belirtilmesinde yarar vardır. Çünkü o kaynaktan sonraki bir zamanda yeniden yararlanılacağında kolayca ulaşılabilsin.
Bütün notlarda, o notun nereden alındığı mutlaka belirtilmeli, “kaynak” gösterilmelidir! Araştırma yazıldığında kaynak gösterilmemesi durumunda hırsızlık yapılmış demektir ve hem cezai hem de etik olarak suçtur!
İnternet kaynaklarından yararlanmada, daima erişim tarihi belirtilmeli ve Kaynakça’da internet adresinin sonuna parantez içinde konulmalıdır (29.10.2015).
Yararlanılan ve alıntı yapılan kaynakların araştırmada nasıl gösterileceği “referans” bölümünde, Kaynakça düzenlemesi ise ilgili bölümde açıklanacaktır.
4. GEÇİCİ PLAN (GEÇİCİ “İÇİNDEKİLER” KISMI)
Yapılan ön araştırmaya göre konunun işleniş biçimini belirleyecek ve araştırmacıya yol haritası olacak bir geçici plan hazırlanır. Bu plan, yapılacak çalışmanın “geçici” olan “İçindekiler” kısmıdır ve çalışmanın iskeletini oluşturur. Konu, bu planda belirtilen bölümlere göre ayrıntılı olarak araştırılır. Çalışma ilerledikçe, çalışmanın amacına uygun olarak, “belki” bazı bölümler ve alt başlıklar değiştirilebilir. Yeni bölümler/ alt başlıklar çıkarılabilir ya da eklenebilir. Bu nedenle ilk plan geçicidir. Sonraki süreçte çalışma ilerledikçe “geçici” olan plan “kalıcı” duruma gelir. (EK 2’de bir araştırma için örnek “İçindekiler” kısmı görülmektedir).
5. YAZMA
Yazma, araştırmanın akademik kuralların tümünün uygulandığı ve dikkat gerektiren aşamasıdır. (Zamanla yarışan araştırmacıya yazmanın en başında öneri: Araştırma yazılırken, önce “geçici İçindekiler” bilgisayara yazılır. Sonra “İçindekiler” bölümü ikinci kez hemen alt kısımda yeni sayfaya kopya yapılır. Araştırma araştırılarak yazılırken, her yeni bilgi ve yazım doğrudan ilgili bölüme yazılarak, sonradan ayrıntılarda boğuşulmamış olur. Özellikle bulunan ve kullanılan her kaynak, doğrudan “KAYNAKÇA”da yerine yazılır ki kaynaklarla sonradan uğraşılmamış olur).
Araştırmacı, geçici plan doğrultusunda, her bir bölümü tek tek ele alarak tüm ayrıntıları ile araştırır. Alınan notlardan yararlanarak, kendi bilgi birikimi ile konuyu bir rapor biçiminde yazar. Çalışma bittikten sonra genel tutarlılık içinde, yeniden tüm çalışmasını gözden geçirir.
Bir araştırma iki kısımda düşünülmelidir:
Birincisi; Kapak, İçindekiler, Çizelgeler Listesi, Grafikler Listesi, Kısaltmalar Listesi, (varsa) Takdim, (varsa) Önsöz’den oluşan “ön bölümler”dir.
İkincisi Giriş, metin, Sonuç, Kaynakça, (varsa) Ekler’den oluşan “ana çalışma bölümleri”dir..
(Bir öneri daha: “Ön bölümler”in ve “ana çalışma bölümleri”nin sayfa numaraları farklı biçimde olur. Yazarken, sayfa numaralamasında kolaylık olsun diye, iki dosya açılır: Birinci dosya EK 1 ve EK 2’de görüldüğü gibi, “ön bölümler”in yer aldığı “Kapak” dosyasıdır. İkinci dosya “ana çalışma”nın yer aldığı “Metin” dosyasıdır. Böylece her iki dosyayı da ayrı numaralandırma kolaylığı sağlanır).
Çalışmanın “ana çalışma”sı üç ana bölümden oluşur: “GİRİŞ”, “metin” ve “SONUÇ”. Önce “metin” yazılır. Metin, ilgili tüm bölümleri ile birlikte araştırmanın kendisidir. Tüm araştırma yazımı bittikten sonra “SONUÇ” bölümü yazılır. Her şey bittikten sonra, en son olarak “GİRİŞ” bölümü yazılır. Giriş bölümünün yazımı ile çalışma bitmiş demektir.
6. RAPORLAMA BİÇİMİ
Tüm araştırmanın ve yazmanın en önemli kısmı yapılan çalışmanın “raporlanması”dır. Akademik anlamda “içerik” kadar “biçim” de önemlidir:
- Araştırmanın bütün ana bölümleri yeni bir sayfayla başlar. Bir önceki bölüm sayfanın neresinde kalmış olursa olsun, yeni ana bölüm kalan boşluktan devam etmez, yeni sayfaya geçilir.
- Ön bölümler”in sayfa numarası i, ii, iii, iv, biçiminde verilir. “Ana çalışma” bölümlerinin sayfa numarası 1, 2, 3, 4, biçiminde verilir. Diğer deyişle, GİRİŞ bölümüne kadar tüm sayfalar i, ii, iii, … biçiminde numaralandırılır. GİRİŞ 1 ile başlar.
- Her ana bölümün ilk sayfası gizli numara alır. Diğer deyişle takip eden sayfa ii ve 2 olarak devam eder.
- Yazı aralığı “1” ya da “1,5” olur. Başka bir yazım tanımı istenmiyorsa, genellikle yazı karakteri “Times New Roman” ve yazı büyüklüğü “12 punto”dur. Çalışmada yer alan tablo, şekil, grafik, harita vb. gösterimlerde, zorunluluk durumlarında ve okunabilme koşulu ile daha küçük punto kullanılabilir.
- Başka bir yazım biçimi istenmiyorsa, Türkçe yazım kuralları geçerlidir. Paragraf kurallarına uyularak, girintili paragraf tekniği ile yazılır. Yeni bir paragraf aynı kurallarla içeriden başlar.
- Tüm metin “iki yana yasla” kuralı ile yazılır.
- Akademik yazının anlatım dili “BİRİNCİ TEKİL EDİLGEN KİŞİ” ifadesidir. “Etken” dil anlatımı olmaz. Asla “ben”, “biz” gibi ifadeler kullanılmaz.
- Aşağıda”, “yukarıda” gibi ifadeler kullanılmaz. Gerektiğinde ilgili sayfa numarası, ilgili grafik/ tablo numarası verilir.
- Bir araştırmada, başka bir araştırmadan/ çalışmadan yararlanılmışsa mutlaka kaynak gösterilmelidir. Mutlaka her alıntının nere(ler)den alındığı belirtilmelidir. Alınan kaynağın metin içinde gösterilmesi “referans (= atıf)”, çalışmanın sonunda gösterilmesi “kaynak” olarak adlandırılır. Yararlanılan çalışma/ kaynak, öncelikle çalışmada kullanıldığı yerde referans olarak, sonra da Kaynakça’da Kaynak olarak yer almalıdır.
- Aksi belirtilmedikçe, bölüm başlığının tümü büyük harf, diğer alt başlıkların baş harfleri büyük ve diğer harfleri küçük yazılır.
- Bütün başlıklar koyu renk yazılır.
- İki başlık alt alta gelmez. İki başlık arasında mutlaka “en az bir paragraf” olmalıdır.
- Tüm başlıklar girintili ve paragraf başı olarak yer alır.
- Tüm başlıklar “İçindekiler” sayfasında gösterildiği gibi başlık numarası alır. Numaraları takip eden sözcük ayrı yazılır.
- Cümle sonunda referans gösterilmiş ise, cümle bitiminde nokta imi, referanstan sonraki parantezden sonra konur.
7. REFERANS GÖSTERİLMESİ
Araştırmacı, referans olarak yararlandığı kaynağı okuyup, kendi cümleleri ile kendi metnini yazabilir. Ayrıca yararlandığı kaynaktan aynen alıntı da yapabilir. Aynen alıntılar daima tırnak içinde (“…”) olmalıdır. Eğer alıntı yapılıyorsa, alıntının tamamı tırnak içinde gösterilir. (Örneğin, “Türkiye’de 2000 yılında KOBİ kapsamındaki işletmeler, ekonomideki toplam işletmelerin yüzde 99,6’sını oluşturmaktadır” biçiminde). Her iki durumda da mutlaka o yararlanılan kaynak belirtilmelidir.
Referans gösterimi eskinin karmaşıklığı yerine, artık oldukça sade biçimde uygulanmaktadır. Duruma ve cümlenin yapısına göre, cümle içinde ya da sonunda parantez içinde, (yazar(lar)ın soyadı, çalışmanın yayın yılı: alıntının yapıldığı sayfa ya da sayfa aralığı) biçiminde yazılır. [Örnek: “Türkiye’de 2000 yılında KOBİ kapsamındaki işletmeler, ekonomideki toplam işletmelerin yüzde 99,6’sını oluşturmaktadır” (Şanlı, 2004: 289)].
Eğer yararlanılan kaynak bu bilgiyi bir başka kaynaktan almış ise (Tokgöz, 2010: 89’dan Şanlı, 2013: 27) biçiminde gösterilir. Her durumda “Kaynakça”da hem “Şanlı”nın hem de “Tokgöz”ün çalışmaları ayrıntılı olarak “Kaynakça” kuralına uygun biçimde verilir.
Alıntı yapılan çalışma iki ve üç yazarlı ise, referans gösteriminde yazarların hepsinin soyadı kullanılır (Tokgöz ve Şanlı, 2011: 45). Eğer çalışma dört ve daha çok yazarlı ise, yalnızca ilk yazarın soyadı kullanılır ve “diğerleri” sözcüğü eklenir (Şanlı ve diğerleri, 2017: 61).
Aynı yazarın birden çok kaynağından yararlanılıyorsa, gösterimdeki yayın yılı farklılığı, karmaşayı önlediği için sorun yoktur. Ancak aynı yazarın aynı yıl içinde yayınlanmış iki ve daha çok “ayrı” çalışmasından yararlanılıyorsa, ilk yararlanılan çalışmanın yayın yılına bitişik olarak küçük harf ile “a”, sonraki çalışmanın yayın yılına “b” eklemeleri yapılarak karmaşa giderilir. Örneğin (Şanlı, 2010a: 23) ve (Şanlı, 2010b: 56) gibi. Elbette Kaynakça’da bu çalışmalar verilirken ayrı ayrı ve (2010a) ve (2010b) olarak tanımlanır.
İnternet referansları internet adresini “tanımlayabilecek” belli bir kısmına kadar yazılır, tam adres Kaynakça’da verilir.
8. KAYNAK GÖSTERME
Önce Kitaplar, sonra Dergiler (makaleler), daha sonra internet kaynakları, her bir kısım kendi içinde ayrı ayrı alfabetik sıraya uygun biçimde sıralanır.
İnternet kaynakları, “tam adres” olarak gösterilir ve sonuna parantez içinde o kaynaktan yararlanıldığı günün “erişim tarihi” konur. Örneğin (15.2.2017) gibi.
EK 3’te verilen KAYNAKÇA örneği geçerlidir.
Kitaplar:
Yazarın SOYADI, Adı, (yayın yılı), Kitabın Adı, (ikinci ve daha sonraki baskılar için baskı sayısı) (2. B.), Yayımlayan Kurum, Yayınlandığı Kent.
Eğer, kitap iki ya da üç yazarlı ise, sıra ile hepsinin SOYADI, Adı, yazılır. Diğer kısımlar aynen geçerlidir.
Eğer kitap çok yazarlı ise, ilk yazarın SOYADI, Adı, “ve diğerleri”, yazılır.
Eğer kitap çeviri ise, Yazarın SOYADI, Adı, (yayın yılı), Kitabın Adı, (ikinci ve daha sonraki baskılar için baskı sayısı) (2. B.), (Çev.), çevirenin Adı, SOYADI, Yayımlayan Kurum, Yayınlandığı Kent.
Eğer kitap bir editör tarafından derlenmişse, Editörün SOYADI, Adı, (Ed.), (yayın yılı), Kitabın Adı, (ikinci ve daha sonraki baskılar için baskı sayısı) (2. B.), Yayımlayan Kurum, Yayınlandığı Kent.
Makaleler:
Yazarın SOYADI, Adı, (yayın yılı), “Makalenin Adı”, makalenin yayınlandığı derginin adı, (dergi kendisini nasıl tanımlıyorsa, o bilgilerle tanımlanan derginin künyesi) Cilt, Sayı, makalenin yayımlandığı sayfa aralığı.
Eğer makale derleme bir kitapta yer almış ise, Yazarın SOYADI, Adı, (yayın yılı), “Makalenin Adı”, makalenin yayınlandığı kitabın adı, (2. B.), (Ed.), editörün SOYADI, Adı, Yayımlayan Kurum, Yayınlandığı Kent. makalenin yayımlandığı sayfa aralığı.
İnternet Kaynakları:
Eğer kitap/ makale internet ortamından sağlanıyor ise, kitap ve makale kuralları geçerlidir. Sonuna internet adresi “tam” olarak yazılır. Kaynakça’da ilgili kitap ya da makale bölümünde yer alır.
Diğer internet kaynakları, internet tam adresi olarak ve www.’dan sonraki alfabetik sıraya göre dizilir.
İnternet kaynaklarında daima sona parantez içinde erişim tarihi konur.
9. DİPNOT GÖSTERME
Okuyucuya özel bir bilgi verilmek istenirse, ancak bu bilgi metin içinde anlatım bütünlüğünü bozacak konumda ise, bu bilgi “dipnot” olarak verilir. Metin içinde ya da cümle bitiminde parantez içinde numara verilerek [örneğin (1) gibi] sayfa bitiminde ilgili numara ile açıklama yapılır. Bir sayfada birden çok dipnot olabilir. Dipnot uzun olursa ve ayrılan yere sığmaz ise, sonraki sayfadan devam edilebilir. Her sayfada dipnot numarası verme yeniden (1)’den başlar.
10. TABLO (ÇİZELGE) GÖSTERME
Her tablonun bir numarası ve bir adı vardır. Tablonun numarası ile adı, tablonun başına konur. Tablonun kaynağı ise tablonun altında yer alır. Kaynak gösterimi, referans gösterimi gibidir.
Bir tablo metinde kullanılacağında, önce metin içinde o tablonun numarası verilerek konusu belirtilir. Sonra tablo sayfaya yerleştirilir. Metin içinde tablo adı geçtikten sonra, tablo eğer o sayfaya sığmıyorsa, sonraki “uygun sayfa”ya yerleştirilebilir.
11. GRAFİK VEYA ŞEKİL GÖSTERME
Her grafik veya şekilin bir numarası ve bir adı vardır. Grafik veya şekilin numarası ile adı, grafik veya şekilin altına konur. Grafik veya şekilin kaynağı da grafik veya şekilin altında yer alır. Kaynak gösterimi, referans gösterimi gibidir.
Bir grafik veya şekil metinde kullanılacağında, önce metin içinde o grafik veya şekilin numarası verilerek konusu belirtilir. Sonra grafik veya şekil sayfaya yerleştirilir. Metin içinde grafik veya şekil adı geçtikten sonra, grafik veya şekil eğer o sayfaya sığmıyorsa, sonraki “uygun sayfa”ya yerleştirilebilir.
12. RAPORLAMA
“5. Yazma” bölümünde söz edildiği gibi, bir araştırma iki kısımdır: “Ön bölümler” Kapak, İçindekiler, Çizelgeler Listesi, Grafikler Listesi, Kısaltmalar Listesi, (varsa) Takdim, (varsa) Önsöz’den oluşur. Çalışmanın “ana bölümleri” Giriş, metin, Sonuç, Kaynakça, (varsa) Ekler’den oluşur.
KAPAK: İlgili kurum tarafından özel tasarlanmış bir kapak istenmiyorsa, genel olarak kapak Ek 1’de verilen örneğe uygun olmalıdır.
İÇİNDEKİLER: Çalışmanın bütününü sayfa numaraları ile gösterir ve Ek 2’de verilen örneğe uygun olmalıdır. İçindekilerin sayfa numarası “küçük Romen rakamı (i, ii, iii)” ile yazılır. Varsa, ÇİZELGELER (=TABLOLAR), GRAFİKLER, ŞEKİLLER, KISALTMALAR listeleri sırası ile ayrı ayrı sayfalarda burada yer alır.
GİRİŞ: Çalışmada en son yazılır (çalışma bittikten sonra). Çalışmada ne yapılmak istendiği, kısıtların ve sınırların neler olduğu belirtilir. Giriş bölümü, bu çalışmayı ve çalışmanın gerekçesini açıklar. Bir başka anlatımla Giriş bölümünde, bu araştırmanın neden yapıldığı, ne gibi sorunlarla karşılaşıldığı, konunun neden ve nasıl sınırlandırıldığı, çalışmanın tüm metin boyunca nasıl işlendiği açıklanır. Her bir bölümün işlenişi kısaca belirtilir. Çalışmanın “Giriş” bölümünü okuyan okuyucu, tüm çalışma hakkında genel bir bilgiye sahip olabilir. Bu nedenle, Giriş bölümü özenle ve dikkatlice yazılmalıdır.
Sayfa numarası “1” ile başlar.
METİN: Metin, “geçici plan” doğrultusunda, her bir alt bölümün ayrıntılı olarak araştırılması, incelenmesi ve işlenmesidir. Söylemeye gerek yoktur ki, bu sürecin tamamı, bilimsel kural ve yöntemlere, bilimsel ve akademik ahlaka uygun olmalıdır. Raporlamada (diğer deyişle araştırmanın yazımında) da akademik geleneklere, bilimsel yazım kurallarına tümüyle uyulmalıdır.
Çalışmaya metin bölümlerinden ilki ile başlanır. Bölümlerin alt başlıklarının gösterimi Ek 2’de verilen çalışma numaralaması gibidir. Çalışmanın durumuna göre yeterince bölüm ile çalışma tamamlanır. Her bir bölüm yeni sayfa başı ile başlar.
SONUÇ: Tüm çalışmada varılan sonuçlar bu bölümde değerlendirilir. Araştırma metni bittikten sonra bu metinden çıkarılan ve varılan sonuçlar, “SONUÇ” bölümünde yazılır. Bu bölüm adeta çalışmanın ana iskeleti gibidir.
Sonuç bölümü ayrıca yeni “araştırmalara” da yön verici, soru üretici niteliktedir. Varsa yeni çalışmalar için öneriler belirtilir. Çalışma boyunca ulaşılan sonuçlar ortaya konurken, araştırmanın sınırlandırılması sonucu dışta kalmış ama önemli bulunan yeni konulara da vurgu yapılır.
KAYNAKÇA: Tüm çalışmada kullanılan ve adı geçen tüm kaynaklar (referans gösterilen), akademik kurallara uygun biçimde, alfabetik sıraya göre Kaynakça’da gösterilir. Kaynakça Ek 3’te verilen örneğe uygun olmalıdır.
EK(LER): Çalışmada okuyucuya sunulmak istenen özel bilgi(ler)/ belge(ler) çalışmanın sonuna ek olarak konur.
EK 1: Araştırmanın Kapağı
AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ
İKTİSADİ VE İDARİ BİLİMLER FAKÜLTESİ
İKTİSAT BÖLÜMÜ
(Bu araştırmanın verildiği kurum)
KLASİK VE KEYNESYEN OKULLARDA
İŞGÜCÜ PİYASALARI
(Araştırmanın adı)
İKT325 ARAŞTIRMA YÖNTEMLERİ
DERSİ DÖNEM ÖDEVİ
(Araştırmanın niçin yapıldığı)
ÖĞRENCİNİN ADI
ÖĞRENCİNİN NO.SU
(Araştırmacının kimliği)
Ders Sorumlusu
Yrd. Doç.Dr. MUSTAFA ŞANLI
(Varsa, Araştırma ile ilgili sorumlu)
ANTALYA
ARALIK 2015
(Araştırmanın yapıldığı kent
ve bitim tarihi)
EK 2: Araştırmanın (geçici) Planı
İÇİNDEKİLER
ÇİZELGELER LİSTESİ (Varsa) …………………………………………………….. ii
GRAFİKLER LİSTESİ (Varsa) ………………………………………………………. iii
KISALTMALAR LİSTESİ (Varsa) …………………………………………………… iv
GİRİŞ ……………………………………………………………………………………… 1
1. BÖLÜM: TEMEL KAVRAMLAR ……………………………………………… 2
1.1. İşgücü Nedir ……………………………………………………………………….. 2
1.2. İstihdam Nedir …………………………………………………………………….. 3
1.2.1. Tam İstihdam ………………………………………………………………….. 3
1.2.2. Eksik İstihdam ve İşsizlik ………………………………………………….. 3
1.2.3. Aşırı İstihdam …………………………………………………………….. 4
2. BÖLÜM: KLASİK OKUL İŞGÜCÜ PİYASASI ……………………………… 5
2.1. Üretim Fonksiyonu ………………………………………………………………. 5
2.2. İşgücü Talebi ……………………………………………………………………. 6
2.3. İşgücü Arzı ……………………………………………………………………….. 7
2.4. İşgücü Piyasasında Denge ve Tam İstihdam Üretim Düzeyi …………… 8
3. BÖLÜM: KEYNESYEN OKUL İŞGÜCÜ PİYASASI …………………….. 11
3.1. Keynesyen Okulda Emek Piyasa Dengesi …………………………………. 12
3.1.1. Gönüllü İşsizlik ……………………………………………………………. 12
3.1.2. İrade Dışı İşsizlik ………………………………………………………….. 12
4. BÖLÜM: YENİ KEYNESYEN İŞGÜCÜ PİYASASI ………………………………. 14
4.1. Nominal Katılıklar ……………………………………………………………… 16
4.1.1. Nominal Fiyat Katılığı ………………………………………………………… 16
4.1.2. Nominal Ücret Katılığı ……………………………………………………….. 16
4.1.2.1. Uzun Dönemli İş Sözleşmeleri ………………………………………… 17
4.1.2.2. Güven Sorunu …………………………………………………………… 18
4.1.2.3. Menü Maliyetleri ………………………………………………………… 18
4.1.2.4. İşsizlik Sigortası ………………………………………………………… 19
4.2. Reel Katılıklar …………………………………………………………………….. 19
4.2.1. Reel Fiyat Katılığı …………………………………………………………… 19
4.2.2. Reel Ücret Katılığı …………………………………………………………… 20
4.2.2.1. Zımni (Örtük) Sözleşme Modeli ……………………………………… 20
4.2.2.2. Etkin Ücret Teorileri ……………………………………………………. 22
4.2.2.3. İçerdekiler-Dışardakiler Modeli ……………………………………… 24
4.3. Koordinasyon Başarısızlığı ………………………………………………………. 25
4.4. Hysteresis Hipotezi ……………………………………………………………….. 25
SONUÇ ……………………………………………………………………………………….. 27
KAYNAKÇA ………………………………………………………………………………….. 29
EKLER (Varsa) …………………………………………………………………………… 31
EK 3: Kaynakça
KAYNAKÇA
KİTAPLAR
BÜYÜKAKIN, Tahir (2001), Enflasyon Hedeflemesi Stratejisi ve Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme, İstanbul Üniversitesi SBE, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
FELDERER, Bernhard, HOMBURG, Stefan (2002), Makro İktisat ve Yeni Makro İktisat , (Çev.) AYDOĞMUŞ, Osman, ALTAY, N. Oğuzhan, Efil Yayınevi, Köln.
KAZGAN, Gülten, (2004), İktisadi Düşünce veya Politik İktisadın Evrimi, (11. B.), Remzi Kitabevi, İstanbul.
PARASIZ, İlker, BİLDİRİCİ, Melike, (2002), Modern Emek Ekonomisi, Ezgi Kitabevi Yayınları, Bursa.
SNOWDON, Brian, Vane, HOWARD, Peter, WYNARCZYK, (1996), A Modern Guide to Macroeconomics, (3. Ed.), Edward Elgar Publishing Company, United Kingdom.
DERGİLER
BALL, Laurence, MANKİW N. Gregory, ROMER David, (1988), “The New Keynesian Economics and the Output-Inflation Trade-Off”, Brookings Papers on Economic Activity, Vol. 1988, No. 1: 1–82.
BÜYÜKAKIN, Tahir (2007), “Yeni Keynesyen İktisat mı, Yeni Neo-Klasik Sentez mi?”, Kocaeli Ünv. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 13, 2007 / 1: 22–36.
GÜNEY, Alptekin, (2009), İşsizlik, Nedenleri Sonuçları ve Mücadele Yöntemleri, Kamu- İş Dergisi, 10 (4): 135–159.
İNTERNET
CEYLAN ATAMAN, Berrin, t.y, “İşsizlik Sorununa Yeni Yaklaşımlar”, Ankara
http://www.journals.istanbul.edu.tr/tr/index.php/sosyalbilimler/article/view/15773/14950 (29.11.2013)
http://akademikpersonel.kocaeli.edu.tr/sariipek/diger/sariipek04.10.2011_18.53.01diger.pdf (29.11.2013)
http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/42/479/5530.pdf (29.11.2013)
http://www.antimai.org/mkl/gynairuttb06.htm (12.12.2013)